Ik heb mezelf echt teruggevonden in deze stressvolle periode. Alsof er een of andere knop opeens is omgedraaid en ik weer de Rinaldo ben van 20 jaar geleden. Vind ik dat fijn? JA! Had ik dit ervoor over gehad? NEE! Feit blijft wel dat het nu eenmaal gebeurd is en dat ik me al 20 jaar niet meer zo goed heb gevoeld.
De mededeling van mijn vrouw dat ze niet meer met mij door wilde, al een hele tijd verliefd was op een ander, mij geen kans meer wilde geven en ook nog eens meteen wilde gaan samenwonen met die ander, kwam binnen als een bom. Ik had het totaal niet aan zien komen en dat deed iets raars met me. Opeens was ik een emotioneel persoon en handelde daar ook naar, terwijl ik eigenlijk heel rationeel en zakelijk van mezelf ben. Ik ben dan ook linea recta naar een (holistisch)psycholoog gerend om hulp te zoeken. Ik vind namelijk dat je best om hulp mag vragen, ik help ook ook constant mensen met raad en daad. Ik kon in deze situatie ook niet meer eten en slapen. Letterlijk. Helemaal NIET. Volgens de psycholoog kwam dat doordat mijn lichaam in een of andere overlevingsstand stond en dat dat vanzelf over zou gaan, wat beetje bij beetje ook gebeurd is.
Ondanks het niet eten en slapen had ik heel veel energie. Ik bleef dus ook gewoon doorgaan met o.a. sporten. De eerste paar kilo’s vlogen er vanaf en ik voelde me fysiek opeens erg goed. Dat gaf motivatie. Ik ben inmiddels ruim 8kg kwijt, de helft van de stress en de andere helft door een deel van dat stress ritme bewust door te zetten. Ik ging namelijk beetje bij beetje meer eten, dus op een gegeven moment ben ik gewoon gestopt met nog meer gaan eten en ben ik calorieën en voedingsstoffen gaan bijhouden met de MyFitnessPal app (thanks Mendy voor de tip). Ik sliep voorheen zeker 9 uur, vaak nog wel meer. Nu is dat 7 á 8 uur en ik voel me prima, dat extra uur (of twee) besteed ik aan poetsen en sporten.
Mijn ex-vrouw heeft me tijdens onze gesprekken ook een flinke spiegel voorgehouden. Hierdoor ben ik eens echt goed over mezelf na gaan denken en aan mezelf gaan werken. Mijn uiterlijk interesseerde me niets, ik had alles wat ik wilde. Ik besteedde liever tijd en geld aan mijn familie dan aan mijn uiterlijk. Nouja, vooral de kinderen dan, want mijn vrouw had ik al een tijdje geen aandacht voor gehad. Ik ben meteen gaan kijken voor een beugel omdat ik een paar scheve tanden heb, heb me een bril gehaald zodat ik de vrijgezelle vrouwen nu beter kan zien, scheer me meermaals per week (voorheen altijd een baardje gehad), zonnebankje gepakt en natuurlijk flink afgevallen. Als kerst op de taart gaan shoppen zodat ik wat kleren heb die passen bij mijn nieuwe summerbody en mijn maatje M in plaats van XL. Love It! Ik heb altijd een gezonde portie zelfvertrouwen gehad, maar die is nu weer op het niveau van toen ik 20 was en dacht de hele wereld aan te kunnen.
Maar ook op het werk heb ik meteen aangegeven wat ik verwacht. Want eigenlijk was ik helemaal nog niet zo blij met mijn nieuwe baan. Ook daar merkte ik (en ook mijn leidinggevende) meteen een verandering. Ik ben senior inkoper en er wordt dan ook wat van je verwacht (dat mag ook). Maar ik kon mezelf nog niet helemaal laten zien door de omstandigheden op het werk maar ook thuis. Na een goed gesprek en het feit dat ik steeds beter in mijn vel ben gaan zitten was ook op het werk opeens meer progressie te zien. En dan natuurlijk de woning. Shirley deed echt 90% van het huishouden. Ik deed de vaat, ruimde regelmatig op, deed wat in de tuin of buiten en af en toe ging ik eens met de stofzuiger door de woonkamer. Veel meer deed ik niet. Ja ik verzorgde de kinderen en kookte zeer regelmatig, maar poetsen deed Shirley. Nu moest ik het opeens zelf doen.
Alles stoorde me opeens. Alles wat vies was of niet opgeruimd. Mijn hoofd zat vol met stress en ik kon het niet aanzien die zooi overal. Alle kastjes zaten te vol, net als mijn hoofd. Ik ben begonnen met opruimen en structuur aan te brengen. Iedere dag minimaal één kastje leeg, poetsen, structureren en de zooi meteen weggooien. Van rommel en chaos werd het langzaam een schoon, opgeruimd en gestructureerd huis. Het kost veel energie maar ik krijg er zoveel rust voor terug. En als ik dan ’s ochtends op sta en ik kijk om me heen krijg ik vanzelf goede zin en energie. Ik sta ramen te lappen, poets de wc’s, dweil minimaal 2x per week en alle kastjes worden afgenomen. Ook de stal, zolder en garage worden onder handen genomen. Straks de kelder nog. Ik voel me er heerlijk door. Tegelijkertijd ook wel een beetje schuldig dat ik van te voren te weinig deed en dat ik nu pas zie hoeveel werk het echt is. Dit was overigens een van haar grootste ergernissen. Aan de andere kant deed ik meer dan de meeste mannen doen met zo’n drukke baan en druk leven, maar dat wilt zeker niet zeggen dat ik niet meer had kunnen doen en dat neem ik mezelf ook wel kwalijk.
Schijnbaar had ik dit dus nodig om echt tot mezelf te komen en de beste versie van mezelf te laten zien. Een belofte die ik haar gemaakt heb. Jij gaat zien dat je een foute keuze maakt en dat ik het wel kan, als je maar iets gezegd had. Ik ga er verder niks over zeggen maar ik laat het jou en iedereen die aan mij twijfelt wel zien. Nu volhouden dus! Maar dat gaat zeker weten geen probleem zijn. I can do this!
Update: Inmiddels zijn we weer minimaal een maand verder. Mijn (ex)schoonmoeder past iedere maandag bij mij thuis op de kinderen. De relatie met mijn (ex)schoonouders is ook nog super (ook die met mijn ex overigens, als vrienden dan). Door omstandigheden was ze nu al een paar weken niet geweest en toen ze binnenkwam liepen de tranen haar over de wangen. Nog steeds is de hele woning tip top in orde en ze was zo trots op me, ook hoe ik het geregeld krijg met de 3 jongens alleen en werken erbij. En eigenlijk ben ik ook gewoon trots op mezelf. Nooit gedacht dat dit mij zo goed af zou gaan en ik alles zo snel, zo goed op de rit zou hebben. Met ons 4tjes ’s ochtends ontbijten, met de tweeling Alessio naar school brengen en dan wandelend naar de BSO. Wie had dat een paar maanden geleden gedacht toen ik alleen maar ziek, zwak, misselijk en moe was. Ik sluit deze blog af met een quote die ik ook in de afbeelding gezet heb en voor de goede orde, hij is niet slecht bedoeld naar mijn ex, maar als pluimpje naar mezelf.
Mijn ex heeft iemand anders gevonden om over mij heen te komen.
Ik heb mezelf gevonden om over haar heen te komen, gelukkig te
zijn en mijn beste “ik” uit mezelf naar boven te halen.
Pingback: Nieuwe baan – Een frisse start in mijn carrière - PIRLO | MIJN LEVENSREIS