Oudergesprekken… altijd een avontuur We wandelen de klas van de tweeling binnen en daar is de juf met haar openingszin: ’t sind batjes hè…” Ah, heerlijk begin…!
Maar gelukkig: de boys zijn overal dezelfde gezellige batjes. Bij papa, bij mama, op school én op de BSO. Voor mij een teken dat ze goed in hun vel zitten. Ze brengen sfeer, zijn sociaal en zitten barstensvol creativiteit. Vooral als het gaat om… kattekwaad.
Ik zeg altijd: ik heb ouderwetse kinderen. Ze gebruiken nauwelijks schermen en vinden altijd wel iets om te spelen. Is er niks? Dan verzinnen ze wel wat. En ja, meestal eindigt dat met vieze voeten, een nat shirt en een grote grijns. Oh ja, of Emilio kliedert de hele kantine van school onder met krijt, dat kan ook natuurlijk #waargebeurd
Door naar Alessio’s klas. Daar begint het gesprek met een stevige hand en de zin; “‘Alessio doet het goed.” Het grootste verbeterpunt, zijn werkhouding. En dat terwijl papa en mama steeds meer afstand nemen. Alessio is vrij zelfstandig en neemt zijn verantwoordelijkheid. Daardoor heeft hij zijn zelfbedachte doel gehaald! Eerst ging het ene vak top en het andere wat minder, toen was het precies andersom, maar nu… alles op zijn eigen gewenste niveau. Knap gewerkt, kerel
Ik ben dan ook super trots op m’n kleine mannen. Ze zijn wie ze zijn en dat is precies goed. Blijf vooral lekker jezelf. De wereld heeft behoefte aan échte karaktertjes zoals die van jullie.