Parijs – Stad van de liefde

Welke voorstelling heb jij bij Parijs?
Bij die prachtige en romantische Eiffeltoren?
Bij het wandelen over Les Champs-Élysées?
Bij de Mona Lisa…?

Parijs, een stad die voorkomt in de mooiste verhalen. Waar mensen je meenemen langs de meest mooie en romantische plekjes, waar altijd de zon schijnt en waar iedereen heel modieus over straat loopt. Waar mannen krulsnorren hebben en op straat of een pleintje spontaan portretten beginnen te tekenen. Waar op iedere hoek wel een straatmuzikant staat en de mensen eromheen dansen.

Dit was mijn voorstelling bij Parijs met de wetenschap dat ik teleurgesteld zou worden. Tel daarbij op dat ik Fransen over het algemeen niet heel vriendelijk of enthousiast vind, dus op voorhand al een tripje die niet aan mijn verwachtingen kon voldoen. Grappig eigenlijk, want bij London had ik altijd precies het tegenovergestelde. Een vieze grauwe stad waar het altijd regent. Na mijn eerste keer London was ik verkocht 😂

Oke oke, terug naar Parijs. De illusie begon eigenlijk al bij het hotel. Dat zag er op de foto’s echt netjes uit en we dachten dat het dicht bij het centrum lag. Gelukkig zijn we geen luxepaardjes. Het bed was prima, het ontbijt hebben we maar overgeslagen en douchen kon je net zo goed niet doen. Maar wel gratis parkeren, een behoorlijke luxe in Parijs. Enkel om te slapen was het verder in orde hoor. De kamer was netjes en schoon op de badkamer na. We dachten dicht bij het centrum te zitten, uiteindelijk bleek dat we eerst 15min met de tram moesten rijden om vervolgens, afhankelijk van de uitstapplek, nog minimaal 15min in de Metro te zitten. Eerst een lekker stukje lopen naar de tram. Op zich prima, hoewel het fris was, was het wel droog en best lekker om te wandelen. Daar meteen tickets voor meerdere dagen gekocht waarmee je onbeperkt gebruik kon maken van het OV. We hebben heel wat trams en metro’s gezien. Erg leuk overigens om zo door heel Parijs heen te gaan.

Toen we de eerste keer uit de metro stapten kwamen we meteen uit bij de Arc de Triomphe, erg imposant moet ik zeggen. Toen we hoek om liepen waren er jonge straatartiesten aan het dansen met harde muziek en een redelijke menigte. Ahhh kijk, dit is wat ik me voor had gesteld, zou het dan toch…??? Helaas was mijn vriendin te klein om iets te zien, dus zijn we maar doorgelopen.

Meteen even google maps aan want we willen natuurlijk z.s.m. naar de Eiffeltoren. Sow! Een half uur lopen…. Naja prima, er zal vast genoeg te zien zijn. Niets was minder waar. Het was gewoon een drukke, doodgewone stad. Het was ook nog eens koud, grauw en winderig. Na 15min lopen eindelijk wat leven. Het monument van prinses Diana bovenop de tunnel waar ze verongelukt was. In de verte zag je de Eiffeltoren al overal bovenuit steken.

Wederom minimaal 15min wandelen verder en er was nog steeds vrij weinig te zien. Kan aan ons hebben gelegen, maar het was de snelste route. Onderweg meteen een eettent uitgezocht voor later, want ja, food is life. Inmiddels hadden we al meer van Parijs gezien dan Robert Langdon in De Davinci Code, maar nog steeds geen Eifeltoren.

Voordat je het terrein op kon van de Eiffeltoren moest je eerst in de rij gaan staan. Een half uur later waren we eindelijk binnen. Dan kijk je omhoog naar dè trekpleister van Parijs. Je verwacht iets moois te zien waarvan je spontaan vlinders in je buik krijgt en je jezelf moet inhouden om niet direct met je vriendin in het dichtstbijzijnde bosje te duiken.

Maar -wederom- helaas, het was gewoon één groot ijzeren frame waar hoogstens de lokale oud-ijzerboer geil van wordt. Waarschijnlijk was dat gebouw het enige in de buurt dat stijf omhoog stond. Maar oke, het is wel verdomd hoog en wellicht krijgen we het hoogtepunt dan wel van het uitzicht.

Helaas bleven de liften gesloten en kon je alleen met de trap tot de helft. Dan maar een rondje lopen in het park. Het was winter dus alles was dor, maar ik kan me voorstellen dat het er in de zomer wel heel mooi is. Vooral als er dan een straatartiest nog wat romantische liedjes zit te blèren.

Ons eerste etentje was wel een succes. En ik moet zeggen, dat was het de rest van de dagen ook. Redelijk betaalbaar ook overigens. Ik moest wel even lachen om de rekening. Er stond bij het drinken namelijk geen prijs. We betaalde dus 15 euro per gerecht ongeveer en maarliefst 8 euro voor 0.5l Coca Cola hahaha. Ochja, we hadden al geld aan de kant gehouden om te gebruiken dus geen ramp.

s’Avonds hebben we nog een rondvaart gedaan over de Seine, erg mooi! Het was koud, dus hier zaten we wel knus tegen elkaar en nu was de Eiffeltoren helemaal verlicht. Zo vanaf de boot op een afstand was hij wel heel erg mooi. Overal waren lichtjes te zien en we konden meteen een beetje bepalen wat we de volgende dag wilden doen. Toch nog een romantisch momentje.

De volgende dag gingen we naar het ontbijt in het hotel. Alles uit pakjes! Nog niet eens een ei was te krijgen. Drama, dus dan maar in de stad eten. Gelukkig konden we er allebei wel om lachen. Toen we de Metro uitstapte in de buurt van het Louvre kwamen we in een heel mooi winkelcentrum terecht. Hier konden we lekker ontbijten en zijn we achter kasteel het Louvre gaan wandelen door de tuinen. Het zonnetje scheen lekker en het was gezellig druk. Ik kan me voorstellen dat het op een warme zomeravond hier heerlijk vertoeven is.

Die dag zijn we nog langs de Notre Dame gelopen en hebben we de Sainte-Chapelle bezocht. Daar zijn we met elektrische steps naartoe gereden. Erg leuk om te doen! De Sainte-Chapelle is prachtig als de zon op al die glas in lood ramen schijnt (zie foto). Hier kan je wel even lekker zitten en genieten van het moment. Volgens mij zijn we hierna (of ergens tussendoor) nog over Les Champs – Elysées gelopen en hebben we net als het meisje met de zwavelstokjes alle vitrines naar binnen gegluurd, wetende dat je er toch niks kunt kopen. Daarna op naar het Louvre museum.

Het plein met de glazen piramides van het Louvre was indrukwekkend en erg druk. Dat betekent ook wederom erg lang in de rij staan. #ikhaatinderijstaan Naderhand kwamen we erachter dat je ook via dat winkelcentrum naar binnen kon, daar stond helemaal geen rij. #fml 

We hadden al veel gelopen dus niet echt heel veel trek nu nog dat hele Louvre van top tot teen te bekijken. We zijn in het deel met de beelden geweest waar in het gebouw een prachtige tuin was (zie foto) en vervolgens meteen door richting de Mona Lisa, want die wilden we kosten wat kost zien. Ik wist al dat hij niet al te groot was, mijn vriendin was overal naar een groot schilderij aan het zoeken, haha. Ze was nogal verbaasd toen ze erachter kwam dat het schilderij misschien even groot is als een A4, hoogstens een A3, maar dat red hij denk ik niet.

We hebben allebei verder helemaal niks met kunst, dus snel weer naar buiten, genoeg gelopen vandaag. Hierna zijn we nog origineel Frans gaan eten. Helaas hadden ze die dag geen Ratatoulle, want dat had ik nou graag erbij gehad. Dan maar Franse slakken als voorgerecht, jammie!!! Met van die prikkers die kleintje diertjes uit hun huisje prikken, lekker hoor! Sorry voor de vegetariërs onder ons 😉

Hierna wilde we weer terug naar het hotel. Helaas reed de metro echter niet. Geen paniek, we lopen een stukje en pakken wel ergens een bus ofzo. We hebben nog even wat suburbs van Parijs gezien tot we aan een grote weg kwamen. Hier heb ik maar een Uber geregeld die ons voor een tientje wel naar het hotel reed. Voor mij zijn dat wel de leuke momenten die je je altijd blijft herinneren. Ook op dat moment kon ik er wel om lachen, ondanks de vermoeide beentjes. Gelukkig mijn vriendin ook. 

De laatste dag zijn we uit het centrum weggereden en richting de Schildersbuurt gereden. Lekker naar boven gewandeld om de Basilique du Sacré-Cœur te bezoeken. We gingen ontbijten op een klein gezellig pleintje met allemaal schilders. Het feit dat geen Franse krulsnorren hadden verpeste dan weer net mijn ideaalbeeld, maar dit leek er in ieder geval op.

Heerlijk ontbeten om vervolgens naar de Sacré-Cœur te wandelen. De rij was ons wat te lang en we waren vermoeid. Uiteindelijk besloten we om maar niet naar binnen te gaan maar rustig terug naar de auto te wandelen. Als we er dan toch in de buurt zijn, dan maken we ook maar meteen een stop bij de Moulin Rouge in de rosse buurten van Parijs.

Na een paar minuutjes kijken en wat foto’s schieten zijn we weer de auto ingesprongen. Lekker op tijd weer onderweg. Hierna hebben we nog een stop gemaakt in Reims om te lunchen en hebben we meteen een bezoekje gebracht aan de gigantische Kathedraal van die stad.

Nog even een stukje gewandeld en ruzie gemaakt met het ticket apparaat, dat had besloten mijn parkeerkaart half op te eten zodat deze niet meer te scannen was. In mijn beste Frans -mevrouw van de helpdesk sprak geen Engels- geregeld dat iemand die slagboom van afstand dan maar openmaakte. We besloten geen tolwegen te pakken maar te genieten van een provinciale weg met mooie uitzichten. Het was in totaal een uurtje omrijden, maar we hadden tijd genoeg.

Tot slot zijn we nog even naar Aken gereden om daar af te sluiten in een origineel Thais restaurant. Al met al dus een super leuk en gezellig weekend gehad. Maar om nou te zeggen dat ik graag nog 3x terug zou gaan…. Nee bedankt. Ik heb vele mooiere steden en regio’s gezien waar ik 10x eerder naar terug zou gaan. Maar het was zeker en fijn en de moeite waard. En wellicht dat ik ooit nog wel een keer in de zomer een dagje ga, maar dan hebben we het ook wel echt gehad.

Au revoir mes petit pois.